Zo herinner ik me de voddenkoopman
van de overkant. Ik was in deze ontvolkte
buurt zijn laatste klant.

Zittend aan het raam zie ik nog zijn volle kar staan.
Midden op de weg. Hoor zijn roep. Wat vrolijk
en somber stemt, want

als ik er niet meer ben, wie herinnert zich
dan zijn stem?

——————————————–
uit: ‘De schoenen van de buurman’, 1999.

Schrijver: Wim Brands

Amsterdam Wim Brands (1959 – 2016)

In het diepe zuiden van Limburg hoorde ik de voddenman vroeger altijd luidkeels ‘Loemelééé’ roepen! Loemelen moet dat eigenlijk zijn, vodden. Maar Loemelééé klonk waarschijnlijk gewoon lekkerder!