Lieflijk lachend naar de lens

werd zij opgenomen

vastgelegd

ontwikkeld tot

een papieren mens die,

 meegedragen in een portemonnaye

achter een venstertje zit

naast pinpas en kortingskaart

en net als hen verjaart

en dan in een album geplakt

 waar zij vooralsnog

vergeten wordt.

Totdat na jaren op een dag

zij wordt herontdekt

losgepeuterd

gladgestreken

aan de muur geprikt

in dat knusse hoekje

met die luie stoel en

door de tijden heen

vergeeld en gescheurd

met ezelsoren en punaisegaatjes

van achter plakband

weer de wereld in lacht

een mannenhart doet kloppen en

wordt herbeleefd.

 

G. Ens, november 2014