Een lege huls kan nooit gevuld

zal grenzen nooit bereiken

zo zielig glazig onverhuld

een lichaam op bezwijken.

Het leven wordt verbrijzeld

zinloos in volle vaart gesmoord

gedachtes gevoelens fijngevijzeld

niets verbaals wordt meer verwoord.

Speurend naar zijn laatste levenslust

genadeloos dromend zonder slapen

de rand naderend onbewust

waar de afgrond zal gaan gapen.

G.Ens, 2002 / 2013