Ooit verstrikt in het web van mijn verleden,

gelijk een in zijn omgeving versteend fossiel,

heb ik me daar van los gesneden en

drenk nu mijn eeuwige dorstige ziel,

vrij van knellende banden,

in een zilte zee van overvloed waarin

de oude striemen vurig branden en

mij aan mijn komaf herinneren doen.

Hoe zeer men ook hakt en houwt

in de tentakels van een verleden tijd

men raakt er, nader beschouwd,

nooit van zijn leven van bevrijd.