Regenplassen op het plein

een man achter de ruiten

starend naar ‘t leven buiten

in gedachten ver weg zijn

Het verkeer weg uit de straat

grote rotsen en ‘n fonteintje

een boze buldog aan zijn lijntje

de boom die er nog steeds staat

Dan sluit ik het gordijn

en doe de lichten aan

keer terug naar mijn bestaan

ontkurk een flesje wijn

De tijd die staat nooit stil

en dendert als maar door

de tijd stopt nergens voor 

die heeft geen eigen wil