De merel zingt weer buiten
steeds van dezelfde plek
zijn lokroep niet te stuiten
hij rekt verrukt zijn nek.
Bij ‘t krieken en ‘t gloren
nooit zal hij hen overslaan
zijn mooiste lied laten horen;
geheel compleet zijn dak uit gaan!
‘n Kanarie in zijn kooitje zien
’n kaketoe in een tralie pak
’n door de lucht brullend vliegmachien;
mijn merel zingt op zijn dak!
Mijn merel is gevlogen nu
geen serenade deze dag.
Een oceaan van stilte rest er slechts
na zijn laatste vleugelslag….
Mooi en ontroerend.