Een groeidiamant kluistert zich in mijn bestaan,

verankert zich in mijn hunkerend lijf en leden.

Als ’n sprankelende fontein in mijn ziel zal

zij moeten worden aanbeden en

gelijk schimmel en zwam niet kunnen worden vermeden.

Overspoeld zal ik worden en

laveloos gestaag

trek ik al mijn defensies omlaag en

geef mij over aan een genadeloos heden.

Zet zij zich vast, so be it,

ben ik de bolster en zij de pit.

Weekt zij zich los en drijft weg met de stroom;

rest mij een herinnering of slechts een droom.