Het brood en de dood.

Moeilijk verteerbaar droog onbelegd

beschimmeld oudbakken brood.

Ouwe taart of wiegendood

zeer zorgvuldig afgelegd.

Uitgeput doorgezakt

volkorenhard casinozacht

in bed bezweken of afgeslacht maar

altijd ovenvers in plastic verpakt.

Met meer granen in minder tijd

spijsdooraderd vol zaden en pitten en

er zelfs zachte rozijnen in zitten

raakt men tumoren maar niet kwijt.

Sesam – en maanzaad gespikkeld

op straat dodelijk afgerost

melkwit of als tijger uitgedost

in bodybag of lijkwade gewikkeld.

Na zijn haren en kiezen

versleten tot op het bot

ondergaat hij gedwee zijn lot

om ook de rest te gaan verliezen.

 Met boter smeuïg besmeerd

onder pikante oude kaas

‘n pittige ouwe dwaas

door de tand des tijds verteerd.

In het marmer staat gegrift:

Indien koel en donker bewaard,

piepjong of hoogbejaard,

houdbaar tot: ‘Zie grafopschrift’.

G. Ens, 2006